ჩემი ახალშობილი სევდა ძუძუზე მყავს მიბჯენილი და ჩემი სისხლით ვკვებავ. უკვე წლები და თვეები კი არა, ვგრძნობ კვირეებია დარჩენილი იმ წუთამდე სანამ გაიზრდება და მომინელებს.მიჭირს იმის წარმოდგენა, რომ ერთ მშვენიერ დილას ვეღარ ჩავისუნთქავ ჩემს ოთახში ფანჯრიდან შემოსული სხივით გამთბარ ჰაერს და წავალ. უსინდისოდ ვგრძნობ თავს რომ ვიცი ჩემი წასვლის შესახებ და არ გიმხელ. მშვიდად ვზრდი ჩემს სევდას და ჩემს უზომოდ დიდ სუყვარულს ვუზიარებ, რომ წასვლისას შენ გადმოგილოცო ჩემს სიყვარულთან ერთად. მაპატიე რომ უნდა წავიდე.