ის რაც ძალიან არ მომწონს

არ მომწონს როცა ადამიანი არ აღიარებს რომ რაღაც არ იცის.

არ მომწონს როცა რამე აინტერესებთ და პირდაპირ არ მეკითხებიან, საერთოდ არ მომწონს როცა კითხვებს მისვამენ, მაგრამ შორიდან მოვლას ისევ პირდაპირ კითხვა ჯობს, იმიტომ რომ ყოველთვის ვხვდები რისი გაგება სურთ ))

არ მომწონს გრძელი ფრჩხილები, ძალიან არაჰიგიენურია და ჩემთვის არაესთეტიკური 🙂

არ მომწონს საჭმელი, რომლის გაკეთების პროცესიც ადამიანს არ სიამოვნებს. როგორც წესი უგემურია.

არ მომწონს ცინიკური ადამიანები, ზოგადად ცინიზმი ნოთ მაინ, არასწორია ყველა შემთხვევაში და საერთოდ არ გამოხატავს იმას, რომ მაგარი ტიპი ხარ, პირიქით.

არ მომწონს როცა ადამიანები, არაფერს აკეთებენ საკუთარი თავის წარმოსაჩენად და უამრავ დროს ხარჯავენ იმისთვის რომ რამეში გამოგიჭირონ ))

არ მომწონს როცა ადამიანებს, შეუძლიათ არაფერი აკეთონ და უსაქმურობამ არ შეაწუხოთ.

არ მომწონს როცა ადამიანს არ შეუძლია დაუშვას ნებისმიერი რამ, ღმერთის არსებობა ან არარსებობა, დროში მოგზაურობა, უცხოპლანეტელები და ა.შ. ერთია რისი გჯერა, მეორეა რისი დაშვება შეგიძლია. რატომ უნდა შეიზღუდო თავი?

არ მომწონს როცა ადამიანები გამორიცხავენ იმას რაც არ გამოუცდიათ.

არ მომწონს როცა რამე არ იცი, იკითხავ და ვიღაც გაიღიმებს “ეს როგორ არ იცი” შინაარსით და უკეთეს შემთხვევაში ერთ-ორ ინფორმაციულ სიტყვას გესვრის, უარეს შემთხვევაში ჩათვლის რომ სრული იდიოტი ხარ )))

არ მომწონს არაადეკვატური ამბიცია.

არ მომწონს როცა ადამიანებს სისულელეები წყინთ.

არ მომწონს როცა ირთულებენ ცხოვრებას, იფასებენ თავს და ის რისი გაკეთებაც მარტივად შეიძლება ტანჯვით ურჩევნიათ მოიპოვონ :დ

არ მომწონს როცა ადამიანები ნანობენ იმაზე რისი გამოსწორებაც შეუძლებელია, ჯობია იფიქრო იმაზე რასაც ჯერ კიდევ შეცვლი.

არ მომწონს როცა ვიღაც წუწუნებს როგორი ცუდი აიფონი აქვს, როგორი ძველი მანქანა, როგორი გასარემონტებელი სახლი და როგორი შარშანდელი კოლექციიდან ტანსაცმელი აცვია და არც კი ფიქრობს იმაზე, რომ ვიღაცის ოცნებაში ცხოვრობს, რადგან ამ ყველაფერზე რაც მას უკვე აქვს, ვიღაც მხოლოდ თუ იოცნებებს.

არ მომწონს როცა ადამიანები თვლიან, რომ ყველაფერი იციან და არავისგან არაფერი ესწავლებათ.

არ მომწონს როცა ადამიანები არ აღიარებენ შეცდომებს.

არ მომწონს როცა ადამიანს არ შეუძლია იყოს უბრალო, ვიღაცასთან მაინც.

არ მომწონს როცა ადამიანები რომანტიკას სასაცილოდ უყურებენ და არ აღიარებენ, რომ რაღაც მაინც აღძრავს მათში სენტიმენტებს :ყველაზე გულგრილებეეე და რეალისტებეეე:

არ მომწონს გაუბედავი ადამიანები.

არ მომწონს როცა ადამიანებს ეცინებათ იმაზე, რომ ზღაპრების კითხვა დღემდე ძალიან მიყვარს.

და ყველაზე მეტად არ მომწონს როცა ახალგაცნობილი, ან ძველგაცნობილი მაგრამ ჩემთვის არა ახლობელი ადამიანები მეხებიან.