ამ ქალაქში, ჩემთან ერთად გაჩერებაზე დგას ადამიანი, რომელსაც დაუფიქრებლად შეუძლია მესროლოს ქვა იმიტომ რომ არ მოვეწონე. მაღაზიის რიგში ჩემს შემდეგ მდგომს შეუძლია მსდიოს სანამ არ დავარდები რომ ჩამქოლოს. მე ყოველ დღე გულთბილად მესალმება ადამიანი, რომელიც მზად არის ფიზიკურად გამისწორდეს თუ მე მისთვის მისაღები არ ვიქნები, აღსარებაზე მისულს მოძღვარმა შეიძლება თავში ჩამარტყას სკამი თუ გავუმხელ რომ ჰომოსექსუალი ვარ.

ამ ქალაქში ადამიანებს აკლიათ პატარა ბედნიერებები, ჩახუტება, გულწრფელობა და სიყვარული. ამ ქალაქში ადამიანებს აღარ უყვართ საკუთარი თავი და სძულთ სხვები. ამ ქალაქს სჭირდება რეანიმირება, რომ არ მოკვდეს. ამ ქალაქში რომ გადარჩე უნდა იყო ჩუმად, უნდა მოატყუო, ითვალთმაქცო და უნდა იყო მათნაირი. ამ ქალაქში შეგიძლია გიყვარდეს მხოლოდ კოლექტიური თანხმობის შემდეგ. ამ ქალაქში ღმერთის სწამთ, მაგრამ ადამიანის წამებას ამართლებენ. ამ ქალაქს არ შეუძლია პატიება. ამ ქალაქში წიგნებს აღარ კითხულობენ. ამ ქალაქში დაივიწყეს თანაგრძნობის შესახებ. ამ ქალაქში აღარ არის მეამბოხე ახალგაზრდობა, ამ ქალაქში ბებრებად იბადებიან.

ამ ქალაქში არიან ადამიანები, რომლებიც მზად არიან მომკლან იმის გამო, რომ მე დღეს ჰომოსექსუალი ვარ.

just love