მთავარი

სარჩევი

3 Comments

ავტობიოგრაფიას რომ წერდე საიდან დაიწყებდი წერას?

ან რას დაწერდი, რას არა? რას გაალამაზებდი ცოტათი მაინც?

წარმოგიდგენიათ სარჩევი თქვენი ავტობიოგრაფიის?

ქრონოლოგიურად დაალაგებდი, მნიშვნელოვანი მოვლენების მიხედვით, საერთოდ არეულად დაწერდი თუ CV-ვით ბოლოდან დაიწყებდი წერას? 😀

საერთოდ თუ გიფიქრიათ ცხოვრებაში მნიშვნელოვანი მოვლენები ჩამოგეყარათ…

მე აღმოვაჩინე დღეს რომ ყველა თარიღი მახსოვს იმ ყველა მნიშვნელოვანი მოვლენის რაც კი ცხოვრებაში მქონია…

აბსოლუტურად ყველა წელი, რიცხვი, თვე, დღეც კი…

რაღაც ავადმყოფობაა, კი არ ვიმახსოვრებ თან ისე უცბად აღმოვაჩინე რომ მახსოვდა…

მნიშვნელოვანი… ნუ დეტალებიც… ოღონდ მნიშვნელოვანი დეტალები…

წიგნის დაწერას ვაპირებ ოღონდ ავტობიოგრაფიას არა : )))) არც ნოველები და პოეზია, არც გულისამაჩუყებელი რომანი ან რამე დეტექტივი…

სულ სხვა თემაზე… 2 თვეში დავწერ, მერე მოვამზადებ, შევფუთავ, დავბეჭდავ და პრეზენტაციას სექტემბერში გავაკეთებ… : )))

არა მართლა… დროის მენეჯმენტში ძალიან ცუდად ვარ… საათების და დღეების მიხედვით ვერაფერს ვაკეთებ, მაგრამ ასე თვეებით კარგად ვფიქრობ : )))

საბეჭდი მანქანა უნდა ვიყიდო, მეორადი ალბათ : ))))

კომპიუტერით უფრო ადვილია, ვიცი, იმიტომ რომ ასე ჯერ უნდა დავბეჭდო და მერე ავკრიფო კიდევ თავიდან, მაგრამ ასე მირჩევნია…

რომანტიკაა საბეჭდი მანქანით ჩემს ბუხართან ვწერო ღამ-ღამობით…

თან საბეჭდ მანქანას არც ბრაუზერი აქვს და არც სკაიპი : )))

სარჩევი ექნება მაგარი… ტეგებია ფაქტიურად ეძებ რასაც გინდა :)))

და მერე კითხულობ…

არადა ახლა სიამონებით წავშლიდი ამ პოსტს და სულ სხვანაირად დავწერდი, იმიტომ რომ სულ სხვა რამეზე მინდოდა დაწერა, მაგრამ წესი ნომერი შვიდი არ მაძლევს ამის საშუალებას…

მინდოდა დამეწერა იმ მნიშვნელოვან მოვლენებზე რომელიც მქონდა ცხოვრებაში და ასე 25 წლის მიწურულს გამახსენდა მოულოდნელად ყველა ერთად, თარიღებით და დეტალებითურთ

რაღაც სისულელეებიც გამახსენდა, კარის გაღება, ლიანდაგზე სეირნობა, რაღაც წესი გამახსენდა ფიზიკის, გვერდი გამახსენდა 64-ე ერთ-ერთი წიგნის რომელსაც 10 წლის წინ ვკითხულობდი და რა ეწერა ისიც… სიგარეტს რომ მოვუკიდე ერთხელ და მაშინ რა ხდებოდა გარშემო… ტუალეტში გავიქეცი ტუჩსაცხის შესასწორებლად პირველად რომ ვაკოცე, ეგ უფრო დეტალურად მახსოვს : ))))) მართლა… ჭიანჭველებს რომ ვაგროვებდი ბავშვობაში, მძიმე ბავშვობა მქონდა : )))) ფუტკარი რომ პეპელა მეგონა პირველად რომ დავინახე, ძალიან პატარა არ ვიყავი მაშინ? ვიყავი, მაგრამ მაინც მახსოვს…

გამინათდა რაღაც თავში, განა დრო არ მქონდა, აქამდე არ მახსოვდა უბრალოდ და თან ეს პროცესი კიდევ მიდის, ანუ კიდევ მახსენდება რაღაცეები.

ყველა მნიშვნელოვანი მოვლენის უმნიშვნელო და სულელური დეტალები გამახსენდა და მივხვდი რომ სისლელე კი არა და სულ ეს არის რაც კი მაქვს ცხოვრებაში…

დეტალები, ციფრები, რიცხვები, საათები, ფერები, ვარცხნილობები, ინტერიერ-ექსტერიერები, საერთოდ გარემო, შეგრძნებები, სიტყვები, ყველაფერი, ყველაფერი… ყველაფერი მახსოვს…

და მგონი ჩემი ცხვრება ერთი დიდი სულელური დეტალების გროვაა რომელიც ასე მაბედნიერებს…

შვილი… ისევ…

%(count)s კომენტარი

ყველაფერი შენი სიკვდილით დაიწყო. დილით სისხლისგან დაცლილმა გავიღვიძე და მერე დიდი ხანი არ მახსოვს რა ხდებოდა. ჩემს სუნთქვას ისე უფრთხილდება ყველა, რომ მრცხვენია და დამთქნარებისას ვწითლდები. ვენები სულ დამიჩხვლიტეს და დამილურჯეს. სისხლი აღარ დამრჩა ძარღვებში და მცივა. მგონი მეც მოვკვდი იმ დილას შენთან ერთად და ჯოჯოხეთში ვარ

წერილი

2 Comments

იმ წერილს ვგავარ კონვერტს რომ გახსნი და აღმოაჩენ, რომ ცარიელია.

წინათგრძნობები

დატოვე კომენტარი

ჩემი ახალშობილი სევდა ძუძუზე მყავს მიბჯენილი და ჩემი სისხლით ვკვებავ. უკვე წლები და თვეები კი არა, ვგრძნობ კვირეებია დარჩენილი იმ წუთამდე სანამ გაიზრდება და მომინელებს.მიჭირს იმის წარმოდგენა, რომ ერთ მშვენიერ დილას ვეღარ ჩავისუნთქავ ჩემს ოთახში ფანჯრიდან შემოსული სხივით გამთბარ ჰაერს და წავალ. უსინდისოდ ვგრძნობ თავს რომ ვიცი ჩემი წასვლის შესახებ და არ გიმხელ. მშვიდად ვზრდი ჩემს სევდას და ჩემს უზომოდ დიდ სუყვარულს ვუზიარებ, რომ წასვლისას შენ გადმოგილოცო ჩემს სიყვარულთან ერთად. მაპატიე რომ უნდა წავიდე.

იმიტომ რომ დედამიწა ბრუნავს

დატოვე კომენტარი

ისე როგორც მეგობრის თვალზე დაფარებული პატარა ხელი, იმიტომ რომ ღრმად ისუნთქოს და გულზე მოეშვას, იმიტომ რომ სითბო გაუყო ბევრს და არ დაგიბრუნდეს, მაგრამ გული არ დაგწყდეს, იმიტომ რომ მერე შენც დაგაფარებს ვინმე ხელს თვალებზე, შენ რომ ისუნთქო ღრმად და არ გაიბერო. დიდი ხანია არ გიფიქრია იმაზე, რომ დედამიწა ბრუნავს, არც იმაზე რომ ამის გამო რამდენიმე ბევრი საუკუნის წინ ვიღაც დაწვეს კოცონზე და ახლა მისი ვინმე შვილიშვილის ვიღაც შვილიშვილი დადის, იმიტომ რომ დედამიწა ბრუნავს. იმიტომ რომ ერთხელ შეიძლება დაიბადო კატად და მიხვდე, რომ სამოთხე არ არსებობს და რომ ნეკნი არ ყოფილხარ პირველ ცხოვრებაში. რომ გედი არ მღერის და შეიძლება პინგვინს უბრალოდ ფრენა ეზარება. იმიტომ რომ შეიძლება იმის გამო რომ რაღაც განსხვავებულს ამბობ დაკარგო თავისუფლება და გამოგკეტონ საგიჟეთში და შენ არ იცი რა მოხდება მერე თუ ვინმე არ დაგაფარებს თვალებზე ხელს, იმიტომ რომ შეიძლება შადრევნით ვინმემ კედელი არ გაამტვრიოს, იმიტომ რომ შეიძლება ვინმე ჩეხი არ აღმოჩნდეს და ვიღაცამ უბრალოდ არ იცის ინდიელთა გამოთქმა: “ვინ სახლიდან ვინ სახლში ვინ გუგულის ბუდეში”

შვილი

დატოვე კომენტარი

FridaKhaloგამომშიგნეს, უკვდავებით დამაჯილდოვეს და ასე ცარიელი დამტოვეს დედამიწაზე საუკუნოდ სატანჯველად. ტკივილსაც კი ვეღარ ვგრძნობ. ჩემი გული ჩემმა ჯერარდაბადებულმა პატარა შვილმა წაიღო და აღარასდროს დამიბრუნებს.

დატოვე კომენტარი

true face of mineმე ჩემი სიზმარი მინდა მოგიყვე, რომელმაც რამდენიმე ხნის წინ შემაშინა და ამიტომ დავხატე და რომ დავხატე მერე აღმოვაჩინე, რომ ჩემი ავტოპორტრეტი იყო.

დედამიწაზე ყველაფერი მიწასთან გასწორდა და მე გველის ხვრელში ჩავედი, მიწაში უფრო და უფრო ღრმად ჩავდიოდი, დედამიწის ყველა შრეს რომ გავცდი მიწის ქვეშ გამოქვაბულში აღმოვჩნდი მიწისქვეშა ტბასთან და წყალთან მისულს ძალიან შემეშინდა, რადგან იქ საოცარი არსება, დავინახე, დრაკონის თავით, გველის ტანით და თევზის ფარფლებით.

როცა დავხატე მასში ძალიან ნაცნობი და ახლობელი არსება აღმოვაჩინე და მივხვდი, რომ ეს ჩემი ანარეკლი იყო

არსებობენ ადამიანები, რომელთათვისაც მნიშვნელობა არ აქვს შენს ამ ქვეყნიურ ფორმას და ერთ ერთი მათგანი ალბათ მე ვარ…

დატოვე კომენტარი

ჩემი დილა XXI საუკუნეში ელექტორნული და მტკივნეული, მაგრამ მაინც პრიმიტიულია და ეს ბედნიერს მხდის

დატოვე კომენტარი

დიდი ხანი ვეძებდი ჩემში ძალას, რომ ცხოვრებისთვის გამეძლო და ვიპოვნე

ცხოვრებას გავუძელი ერთხელ, ცხოვრებას გავუძელი ორჯერ, ცხოვრებამ ვერ გამიძლო …

დატოვე კომენტარი

ერთ მშვენიერ დილას, რომ გავიღვიძე სისხლისგან ვიყავი დაცლილი და მართლა ძალიან შემეშინდა, ვერაფერს რომ ვერ შევადრი ისე, სიკვდილის კი არა გაქრობის შემეშინდა უკვალოდ. მგონი უკვდავების კომპლექსი მაქვს

Older Entries

%d bloggers like this: