ალტერნატიული მე

მე გაზაფხულის მეცხრე დღეს დავიბადე, მაშინ ნაკიანი წელიწადი იყო და ჩემს დაბადების დღეზე უჩვეულოდ თბილოდა. მე არასრულად 9 თვის დავიბადე რამდენიმე კვირით ადრე. ჩემი დაბადებისას დრო ზუსტად ცხრაზე გაჩერდა სახლში, ერთდროულად ყველა საათზე და ხატიას ნაცვლად ანა დამარქვეს. მე დაახლოებით ნახევარი საათი არ ვსუნთქავდი დაბადებიდან და საერთოდ ეგონათ, რომ უკვე მკვდარი ვიყავი მუცელშივე. მე დაბადებისას მხრებამდე შავი კულულები მქონდა და თვალები დაბადებიდან რამდენიმე წუთში გავახილე. მაშინ თვალები ცისფერი მქონდა, როგორც დედაჩემი იტყოდა ფირუზისფერი, რის გამოც ამბობდნენ, რომ კნუტს ვგავდი.

დედაჩემი შავთვალება წითურია, მამა მწვანეთვალება შავგვრემანი. ხშირად ვფიქრობდი იმაზე მწვანეთვალება წითური რომ ვყოფილიყავი ადამიანიც სხვა ვიქნებოდი თუ არა. ალბათ ის მწვანეთვალება წითური საერთოდ სხვანაირი იქნებოდა და სავარაუდოდ ხატია. ის პირველ აპრილს დაიბადებოდა, თავის დროზე და ჰოროსკოპითაც ვერძი იქნებოდა. ბავშვობაში ალბათ ძალიან კომუნიკაბელური და ცელქი გოგო იქნებოდა, ცოტა კაპრიზულიც, სათამაშოსთვის მაღაზიაში ფეხებს რომ აბაკუნებენ და დღისითაც ტკბილად სძინავთ. სწავლაც ეყვარებოდა, მაგრამ ისე არა როგორც მე, ის ნიშნებისთვის ისწავლიდა და არა სიამოვნებისთვის. წიგნების კითხვას უფრო ნაკლებ დროს დაუთმობდა, მაგრამ პაოლო კოელიო წაკითხული ექნებოდა აუცილებლად. ხატია ალბათ ბალეტსა და ციგურულ სრიალს შორის ბალეტს არ აირჩევდა, სკოლის დამთავრებისას კი დედას დაუჯერებდა და სამედიცინოზე ჩააბარებდა. ხატია სახლში არასდროს დააგვიანებდა და არც დათქმულ დროს გადააცილებდა სადმე მისვლას. ბავშვობაში ქართულ ხმებს და რუსულ პაპსას მოუსმენდა. გარდატეხის ასაკშიც მოკრძალებულად ივლიდა მუხლამდე ქვედაბოლოთი და გრძელი ნაწნავით. მერე პედიატრად დაიწყებდა მუშაობას პოლიკნინიკაში და მხოლოდ კომპწია ბიჭები მოეწონებოდა პრიალა ფეხსაცმელებით. ხატია რომ დაბადებულიყო ჩემი მშობლები ისეთივე ბედნიერები იქნებოდნენ როგორც ახლა და წარმოდგენა არ ექნებოდათ, რომ მე არასოდეს ვიქცეოდი მათ ღამის კოშმარად მაღალ კლასებში, არ გავაკეთებდი ყველაფერს ზუსტად ისე, როგორც მათ არ უნდოდათ, არ გავათენებინებდი ღამეებს და არ გავაბრაზებდი უთვალავჯერ, არ ვიქნებოდი ჯიუტი და არ ვანერვიულებდი შაქრის მომატებამდე. ხატია ალბათ მაღალი, წითური და ისეთი გოგონა იქნებოდა, ყველაფერს სწორად რომ აკეთებს.

ხატიასთვის წლების მომატება გარდერობში ფერების კლების პირდაპირპროპორციული იქნებოდა. ეყვარებოდა ტკბილეული, შემწვარი კარტოფილი და სულ ახალ დიეტაზე იჯდებოდა. ხატიას ყოველთვის დაუთოვებული ტანსაცმელი ექნებოდა და უთოს ახალი მოდელის ყიდვის შესაძლებლობას ხელიდან არასოდეს გაუშვებდა. 30 წლისას უკვე 3 შვილი ეყოლებოდა, შრომის წიგნაკი და ქმარი, რომელიც ყოველ დილით გაუთოვებული პერანგით და პრიალა ფეხსაცმელებით წავიდოდა სამსახურში. ხატია არასოდეს იოცნებებდა უზრუნველ ცხოვრებაზე სადმე ტოსკანაში, ხედით თვალუწვდენელ მინდვრებზე, სახლზე ბუხრით სადაც მოგზაურობიდან დაღლილი დაბრუნდებოდა და  არც ოთახში მთელ კედელზე გაკრულ რუკაზე იოცნებებდა, რომელზეც მოგზაურობიდან დაბრუნებული მეორე დღესვე დაიწყებდა ახალი მარშრუტის დაგეგმვას ბევრი ფერადი ჭიკარტებით, სადაც ყველა ტურს სხვადასხვა ფერის ჭიკარტებით აღნიშნავდა. მისი მოგზაურობა იქნებოდა კომფორტული, პირველი კლასით და ხუთვარსკვლავიანი სასტუმროთი შემოფარგლული. მისთვის შოპინგი მაქსიმალური დატვირთვა იქნებოდა ცხოვრებაში, მოლის სართულებზე სიარული მწვერვალების დაპყრობა და საყვარელი სუნამო აუცილებლად შანელი.

ხატია რომ დაბადებულიყო ეს ბლოგი საერთოდ არ იარსებებდა, რადგან ის არ მოუყვებოდა ნებისმიერ ადამიანს რა ხდება მის თავში. მისთვის რომ გეკითხათ ალბათ გიპასუხებდათ, რომ მის თავში ის ხდებოდა რაც ყველას თავში. ხატიას ლუდი არ ეყვარებოდა. საერთოდ ალკოჰოლური სასმელებიდან ალუბლის ლიქიორი და ბეილისი იქნებოდა ყველაზე ძლიერი რაც გაუსინჯავს, როგორც ქალს შეშვენის. მას ზუსტად ეცოდინებოდა, რას გააკეთებდა 5 წლის შემდეგ ამავე დღეს, თუ მანამდე არმაგედონი არ დაიწყებოდა და ღვთის წყალობით ყველა კარგად იქნებოდა.

ხატიას ყოველ ღამე ანგელოზივით ეძინებოდა. ის იქნებოდა არამწეველი, 12 საათზე რომ იძინებენ და დილით 6 საათზე უკვე ფეხზე არიან ფხიზლად, საუზმის კეთებით გართულები. ხატიას წინსაფარიც ექნებოდა და ხელში მომარჯვებული დღის გეგმა ოჯახის ყველა წევრის განრიგით. მისი მეგობრები იქნებოდნენ მხოლოდ მდედრობითი სქესის და აუცილებლად დაოჯახებული, თავისი პატარა ასლები. მისი ოცნება უზრუნველი სიბერე იქნებოდა, როცა მადლიერი შვილები მასზე იზრუნებდნენ და მეუღლე გაზეთებს იკითხავდა მთელი დღეები. ხატიას საყვარელი ფილმი ალბათ ლამაზმანი იქნებოდა და საყვარელი მომღერალი უიტნი ჰიუსტონი. ხატიას სამკაულების ტარება ეყვარებოდა და ბიჟუტერიის ყიდვის ცდუნებას ვერასოდეს გაუძლებდა. ხატიას, ისევე როგორც ყველა ნამდვილ ქალს, თავისი თავის ფასი ეცოდინებოდა და ამას ამაყად გაუსვამდა ხაზს ყოველი შესაძლებლობისას. ხატია იმ ადამიანების რიცხვში იქნებოდა საკუთარი დაბადებისდღე რომ არ უყვართ და ყოველ წელს ბერდებიან. მისი აზრით მისაბაძი და შესაშური ცხოვრება ექნებოდა და ალბათ ღრმა სიბერემდე ისე გაატარებდა ცხოვრებას, ერთხელაც არ დაფიქრდებოდა შავთვალება, შავთმიან პატარა გოგონაზე, რომელიც შესაძლოა დაბადებულიყო ანად და მისი აბსოლუტური მეორე უკიდურესობა ყოფილიყო.

სიმბოლო გველი

რადგან 2013 გველის, უფრო სწორად კი შავი, წლის გველის წელია, მოდით გაგიზიარებთ ჩემს ცოდნას გველის სიმბოლოს შესახებ. ნუ მცირე შევასალის სახით ვიტყვი იმას, რომ გველები ჩვეულებრივ არ იკბინებიან, ზუსტად იგივე შანსია თავს დაგესხათ გველი და ცოტა უფრო ნაკლებიც, რაც მაგალითად ძაღლის შემთხვევაში. მე მაგალითად ძაღლების მეშინია და გველების არა. იმიტომ რომ ძაღლებს შემოუღრენიათ და დაკბენის მცდელობაც ქონიათ, გველებს კი არა. მიუხედავად ჩემი განუზომელი ცნობისმოყვარეობისა მათი აგებულების მიმართ, განსაკუთრებით ბავშვობაში )))

გველი ერთ-ერთი უძველესი სიმბოლოა და ის თითქმის ყველა ძველ კულტურაში გვხვდება. ამ სიმბოლოს ხიბლი იმაშია, რომ მას ორმაგი მნიშვნელობა აქვს და ხშირად ურთიერთგამომრიცხავიც. ბევრ არქაულ კულტურაში გველი მიწისქვეშეთის სამფლობელოს, ასე ვთქვათ მკვდრების სამეფოს სიმბოლო იყო. შესაძლოა იმიტომ რომ ის მიწაში ბინადრობს ან იმიტომ რომ ძველად და ახლაც სხვადასხვა რელიგიები სხვადასხვაგვარად აღწერენ სიკვდილს, მაგრამ ის ყველა შემთხვევაში გარდასახვასა და ტრანსფორმაციას განასახიერებს. გველს უნიკალური უნარი აქვს კანი გამოიცვალოს. რაც შეეხება მის ორმაგ მნიშვნელობას, მაგალითად ბიბლიაში გველი განასახიერებს ეშმაკს, რომელმაც აცდუნა ევა და ამავე დროს ის მოსეს ეხმარება უდაბნოში.

გველის სიმბოლოს სხვადასხვა საინტერესო მნიშვნელობები შეიძლება შეგხვდეთ, სადაც აღნიშნულია რომ ადამიანმა ისევე როგორც გველმა უნდა დატოვოს თავისი სხეული და განახლებულმა შეაბიჯოს ახალ სამყაროში. გველი ტოვებს ქვაზე შხამს წყალში შესვლისას, რათა მისი სისპეტაკე არ აამღვრიოს და ამიტომ ის შიშველ ადამიანებს არ კბენსო. არ ვიცი ბევრი ფიქრობდა ალბათ რომ შიშველი პირდაპირი მნიშვნელობით იყო ნახსენები, თუმცა არ მგონია თქვენმა გენიტალიებმა გიხსნათ გველისგან ))) ბავშვობაში, როცა დავსდევდი და ვიჭერდი გველებს, ხელში ვათამაშებდი და ვიკვლევდი მათ ყველა უჯრედს, როგორც ეს შეიძლება ბავშვა გააკეთოს ჩემთვის არასდროს უკბენიათ. მოგვიანებითაც მომიწია რამდენიმე ასეული მეტრის გავლა წელამდე ბალახში სადაც ფიზიკურად ვგრძნობდი როგორ დასრიალებდნენ გველები ჩემს ფეხებზე და არცერთ მათგანს არ უკბენია. უცნაურია მაგრამ გველების არასდროს მეშინოდა, მათ დიდ პატივს ვცემ, დიახ. იმიტომ რომ ძალიან საინტერესო არსებაა და მესიმპატიურება. ყოველთვის ვიყავი გულწრფელი, როცა მათი არ მეშინოდა და ალბათ ვიყავი შიშველიც, ამიტომ შეგიძლიათ ტანსაცმლის გახდით არ დაიწყოთ როცა გველს დაინახავთ, ემოციების გახდით დაიწყეთ. გრძნობენ 🙂

გველის სიმბოლოს სხვადასხვაგვარადაც გამოსახავდნენ, მათ შრის ყველაზე პოპულარული არის გველი, რომელიც საკუთარ კუდს კბენს ე.წ. ურობოროსი, ეს არის სიმბოლო უსასრულობის, უკვდავების, განახლების და ციკლის დაბრუნების. ალქიმიკოსები ამ სიმბოლოთი გამოსახავდნენ იმ პროცესებს რომელიც ციკლურად მიმდინარეობს, მაგალითად აორთქლება, კონდენსაცია – მრავალჯერადი განმეორება. ვერ გამოვრიცხავთ იმ ფაქტს რომ გველს ასევე ნეგატიურ მნიშვნელობასაც ანიჭებენ და ეს პირველ რიგში მის შხამს უკავშირდება, თუმცა ამავე შხამს უკავშირდება განკურნებაც, ამიტომ არის გველი ასეთი წინააღმდეგობრივი სიმბოლო.  ძველ ეგვიპტეში გველი ურეუსი რომელიც ფარაონის გვირგვინს განასახიერებდა მტრებს შხამით იგერიებდა, ის ასევე მზის დისკოს ეკვროდა გარს.

ცენტრალურ ამერიკაში აცტეკებთან კოატლი მნიშვნელოვან სიმბოლოდ გვევლინება. კოატლი – გველი კალენდრის მეხუთე დღის მფარველია. ამ დღეს დაბადებულები უარყოფითად ხასიათდებიან. როგორც უსახლკაროები და ღარიბები. მაშინ როდესაც კეტცალი არის ფრინველი ძალიან ღრმა მნიშვნელობით განსაკუთრებით რელიგიურ საკითებში, დაჯილდოებული სიბრძნით და სხვა სიმდიდრეებით. აცტეკებთან კარგად ჩანს გველის კიდევ ერთ თვისებაზე ხაზგასმა, გველი როგორც ფრინველი კვერცხიდან იჩეკება. შესაბამისად აცტეკებმა ეს პროცესი დაუკავშირეს მის ორმაგ სახეს და უკიდურესი უარყოფითი და დადებითი მხარეები ამ ორი სიბოლოების, როგორიცაა კოატლი და კეტცალი გააერთიანეს ერთში და მას ეწოდება კუკულკანა, ეს სიმბოლო აერთიანეს გველისა და ფრინველის როგორც მიწისა და ცის სიმბოლოებს. ფრინველისა და გველის პოლარულობა ყველაფერთან ერთად მეხიკოს გერბზეცაა გამოსახული აცტეკურად ტე ნოჩტიტლან, მასზე გამოსახულია კაკტუსზე მჯდომიარე არწივი გველით კლანჭებში. ეს სიმბოლო განასახიერებს ორი უკიდურესობის კავშირს.

ეზოთერულ სისტემებში დახვეული გველი – კუნდალინი სასიცოცხლო ენერგიის სიმბოლოც არის.  გველისმაგვარი არსებები ნახევრადღვთაებრივი ნაგები კი ასევე დიდ როლს თამაშობენ ძელ ინდურ მითოლოგიაში. ნაგი განასახიერებს მიწიერი საგანძურის მცველს. ისინი კეთილი სულები არიან, რომლებიც გველის ტანითა და ადამიანების თავით გვევლინებიან. გველი თავისი კანის გამოცვლის უნარით – განახლებას, ხოლო წყლის სტიქიასთან მჭიდრო კავშირით ნაყოფიერებას განასახიერებდა.

ჩინეთში გველი – შე, ზოდიაქოს მეხუთე ნიშანია. ითვლება ცბიერ და საშიშ ნიშნად. ამავე დროს გველები დადებით მნიშვნელობას იძენენ, რადგან მდინარის კალაპოტი ზემოდან წააგავს გველს თავისი ფორმით, ამიტომაც მათ წყალთან უფრო მეტად აკავშირებენ. გარდა ამისა არსებობს ლეგენდა, რომლიც მიხედვითაც მადლიერ გველს რძით დაპურების შემდეგ, საჩუქრად მოაქვს მარგალიტი ოკეანეების სიღრმეებიდან. ამიტომაც აღმოსავლეთში გველი სიბრძნის მატარებელთანაც ასოცირდება.

სამხრეთ აფრიკულ კულტურაში გვხვდება გიგანტური გველები, რასაც ადასტურებს კლდეზე გამოსახული ნახატები. მათ ღვთაებრივი შესაძლებლობებიც ქონდათ, ისინი წვიმას იწვევდნენ და ზოგადად წყალს განასახიერებდნენ. გარდა ამისა მითებში ისინი რქებითაც გვხვდება, რითაც ისინი უფრო მეტად დრაკონს მოგვაგონებენ.

გველის არა მარტო მნიშვნელობებია მსგავსი სხვადასხვა კულტურებში, არამედ მსგავსი ლეგენდებიც კი არსებობს თავისი შინაარსით. მაგალითად იაპონიაში არის ლეგენდა, რომელიც ძალიან გავს ჰერაკლესა და ცხრათავიანი ჰიდრას შებრძოლების ბერძნულ მითს. იაპონური ლეგენდის მიხედვით ქარიშხლის ღმერთი სუსანოო შეებრძოლა რვათავიან გველს იამატანო ოროტისს და დაამარცხა ის, ხოლო მის კუდში აღმოაჩინა მახვილი, რომლის საშუალებითაც დატყვევებული პრინცესა – ინადახიმე გაათავისუფლა. გველის დამარცხების ლეგენდას სხვაგანაც შეხვდებით, როგორიცაა მაგალითად იგივე თეზევსის ანდა წმინდა გიორგის შებრძოლება გველთან, როგორც ქართულ თარგმანშია ნახსენები – გველეშაპთან.

რაც შეეხება გველის წელს მე პირდად ვერ ვიტყვი რომ მხოლოდ აღმოსავლური ჰოროსკოპით ხელმძღვანელობა სწორია. ზოგადად სიმბოლოებს დიდი დატვირთვა აქვს, თავისი ენერგეტიკა. ამიტომ ჯობია საერთო კონტექსტში განვიხილოთ ეს სიმბოლო. მოკლედ რომ ვთქვა, წელს ალბათ კანი უნდა გამოვიცვალოთ და ტრანსფორმაცია განვიცადოთ, იმისთვის რომ წარმატებას მივაღწიოთ. წარმატებას გისურვებთ ამაში 🙂