ჰაერივით უფერული ვარ. სულ გავიფანტე და კიდევ ერთხელ დავამტკიცე, რომ არ ვარსებობ. ჩემი ფიქრები აწეწილია, როგორც მტვერი ფანჯრიდან შემოსულ მოყვითალო დილის სხივებში. შენი შეხება თითებში მებურდება და სასწრაფოდ ვიცვამ ხელთათმანებს, რომ ნაკლებად ვიგრძნო ენერგია რომელიც შენგან მოდის და ასე მაშინებს.